1 feb, 13:18
Elke morgen, zoals ik schreef, ga ik twee haltes met de bus en loop dan de laatste 400 meter naar mijn werk. Vanaf de bushalte ga ik dan onder de grote kruising door. Zo'n ondergrondse kruising is heel normaal in de vml. Soviet Unie. Elke redelijke stad heeft dat. Hier is de ondergrondse tegelijk een heel winkelcentrum! Boven aan de trap zit een muzikant mensen te vermaken. althans dat hoopt hij. Mij vermaakt hij zeker want hij speelt goed op zijn accordeon en ook al wandel ik gewoon door, de 20 seconden dat ik het hoor maken me altijd blij! Maar ik dacht een paar dagen geleden echt dat hij maar beter weg kon blijven. Want zo'n 2-3 keer per week stop ik 1 of 2 Lei in het lege Nescafe blik dat hij voor zich heeft hangen. Maar ook maar een keer bedankt zeggen of in ieder geval murmelen, niks daarvan. Dus een paar dagen geleden besloten om hem niets meer te geven! Maar sinds vanochtend weet ik waarom hij niets zei! Toen ik hem voorbijliep vanochtend was er een dame van middelbare leeftijd die enkele muntjes in de Nescafe pot "gooide" (en die muntjes zijn veel minder dan 1 Lei, wat een bankbiljet is) en hij wel dankjewel zei. Ik vertelde dit verhaal aan mijn assistente en vroeg haar of de man misschien iets tegen buitenlanders had. Nee zei ze, helemaal niet. Maar de man is blind en hoort het niet als je bankbiljetten in zijn blik stopt, alleen muntgeld! Tsja, nou ga ik hem straks heel weinig geld geven, twee muntjes, en gooi het heel hard in zijn Nescafe blik! Zal je op de hoogte houden! (aangevuld om 23.00: JA!!! hij zei: pasjaleste, bedankt!!! en dat voor half geld!)
Tuesday, November 25, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment